دو قرن سکوت
دو قرن سکوت، روایتی است از آن چه بر سرزمینی کهن و مردمانش رفته است، بازتاب فرازها و فرودهای کشور و قلمرویی که تا قرن ها بعد دیگر به نام یک پارچه ایران خطاب نشد. درباره فروپاشی حکومت دیرینه ساسانیان که با غلبه یک آیین و اعتقاد الهی اتفاق افتاد تا زمان برآمدن طاهریان که اولین حکومت نیمه مستقل ایرانی را به وجود آوردند، مورخان و نویسندگان بسیار گفته و نوشته اند. نویسندگانی که سهوا یا عمدا از کنار وقایعی بسیار مهم و آینده ساز در طی این دو قرن یعنی قرون اول و دوم اسلامی گذشته‌اند یا بسیار خلاصه به آن حوادث تاریخی و اجتماعی پرداختند. کتاب دو قرن سکوت، از آن دسته کتاب تاریخ‌هایی است که به همان سکوت نویسندگان درباره وقایع آن دوره حیاتی و بنا به نوشته نویسنده به سکوت زبان و ادب پارسی و دلایل آن می پردازد.
درد دل استاد زرین کوب با دو قرن سکوت:
«…. اما از آنچه نوشتم بعضی به شدت مایه آزارم شد… دو قرن سکوت، از تو بیش از همه آزار کشیدم، یادت هست… یادت هست؟ در سرنوشت تو این بود که بارها در پیچ و خم راه هایت با سوء ظن و سوء تفاهم برخورد کنی. اگر در وجودت چیزی خلاف حقیقت هست از خدا می خواهم خلق را از گزند آن در امان دارد و اگر جزیی از حقیقت هست، امید هست با سوء تفاهم عاری از منطق مواجه نشوی.»
معرفی استاد عبدالحسین زرین‌کوب
رسم بر این است که معرفی مشاهیر و بزرگان علمی و فرهنگی با بیان نام و سوابق خانوادگی آنان آغاز و سپس به فعالیت ها و آثار آنان پرداخته می شود. شاید این قبیل معرفی ها برای آن باشد که می خواهیم از صحت و سقم اطلاعات نویسنده و آنچه به ما ارائه می دهد مطمئن شویم و از اثر او به عنوان یک منبع و مدرک درست استفاده کنیم. اما عبدالحسین زرین کوب نیازی به مقدمه گویی ها ندارد.
عبدالحسین زرین‌کوب زبان تاریخ ایران است، بیان کننده فلسفه ژرف تصوف، مولوی شناس و مترجمی زبردست . برای پی بردن به دانش و احاطه او به موضوعات مورد تحقیقش، تنها باید نگاهی به کتاب های او انداخت. بدین ترتیب، صورتی از مردی عاشق وطن و فرهنگ و تمدن دیرپای آن بدست می آید که با شوقی باور نکردنی همچون دوران کودکیش در پی کسب حقیقت و انتقال آن است.
عبدالحسین زرین‌کوب دانش آموخته دارالفنون است یکی از آن جوانانی که ثمره نهالی بودند که با دستان امیرکبیر کاشته شد. عشق به خواندن و دانستن و شناخت تاریخ از کودکی در او جوانه زده بود. می توان گفت که او تاریخ را با شاهنامه شناخت. در کودکی بسیار اتفاقی شاهنامه فردوسی به دست او می افتد، عبدالحسین که شیفته تصاویر کتاب می شود، خود را در میان قفسه های داروخانه پدربزرگ پنهان می‌کند. داروخانه تعطیل و در به روی او بسته می شود. عبدالحسین در خلوت به خواندن شاهنامه مشغول می شود. در حالی که تمام خانواده و پلیس به دنبال او می گشتند، او غرق در شاهنامه بود تا خوابش برد. او تنبیه شد، اما تحمل تنبیه، رسیدن به شاهنامه ای بود که پدربزرگ برایش خرید. این آغاز راهی بود که تا پایان عمر وی ادامه یافت.
او پس از دبیرستان کار معلمی را همزمان با تحصیل آغاز کرد و در نهایت در ۱۳۳۴ پس از دفاع از پایان نامه دکتری خود، توانست دکترای خود در رشته ادبیات دانشگاه تهران نائل آید. چیزی نگذشت که به عنوان دانشیار کار تدریس در دانشگاه تهران را آغاز کرد. از این زمان مرحله ای دیگر در زندگی او آغاز می شود، آن مرحله ای که او بسیار جدی تر از سابق همزمان با تدریس به تحقیق و نوشتن مشغول شد. در همین دوران، زرین کوب علاوه بر تدریس در دانشسرای عالی و دانشکده هنرهای دراماتیک، از حدود ۱۳۴۱ در عین حال به تدریس در دانشگاه های آکسفورد، سوربن، هند و پاکستان و همچنین در دانشگاه های کالیفرنیا و برینستون مشغول بود. این در حالی بود که او ساعتی از تحقیق و نوشتن دست برنمی داشت.
برای خواندن و دانلود کتاب ، کتاب های صوتی ، پادکست به کانال تلگرام ما مراجعه کنید : https://t.me/Bia_ino_Bekhon
آیدی کانال تلگرام : Bia_ino_Bekhon@